sentimientos

Sentimientos
πάθος-ους, τὸ	[sust.]	sentimiento
εὐαισθησία-ας, ἡ	[sust.]	sensibilidad	ἀναισθησία-ας, ἡ	[sust.]	insensibilidad, anestesia
ψυχή-ῆς, ἡ	[sust.]	alma
φρήν.φρενός, ἡ	[sust.]	alma
θυμός-οῦ, ὁ	[sust.]	ánimo, espíritu	ἀθυμία-ας, ἡ	[sust.]	desánimo
ἦθος-ους, τὸ	[sust.]	temple	δυσθυμία-ας, ἡ	[sust.]	desánimo, aflicción
χαρακτήρ-ῆρος, ἡ	[sust.]	temple
εὔθυμος-ον	[adj.]	animado	ἀθυμέω	[v.]	estar desanimado
σώφρων-ον	[adj.]	templado
στερρός-ά-όν	[adj.]	fuerte, animoso
θαρρύνω	[v.]	animar
ἀποθαρρέω	[v.]	animarse
Tranquilidad
ἡσυχία-ας, ἡ	[sust.]	calma, tranquilidad	ταραχή-ῆς, ἡ	[sust.]	desasosiego, turbación, excitación
πραότης-ητος, ἡ	[sust.]	apacibilidad	ἐνθουσιασμός-οῦ, ὁ	[sust.]	exaltación
			βία-ας, ἡ	[sust.]	violencia, fuerza
			σφοδρότης-ητος, ἡ	[sust.]	vehemencia
			ἐπιθυμία-ας, ἡ	[sust.]	pasión
ἥσυχος-ον	[adj.]	tranquilo	ἀνήσυχος-ον	[adj.]	intranquilo
πρᾷος-εῖα-ον	[adj.]	apacible	βίαιος-α-ον	[adj.]	violento
ἤπιος-α-ον	[adj.]	apacible	σφοδρός-ά-όν	[adj.]	vehemente
			πρόθυμος-ον	[adj.]	apasionado
ἡσυχάζω	[v.]	mantenerse tranquilo	ταράττω	[v.]	turbar
πραύνω	[v.]	apaciguar	ἐγείρω	[v.]	excitar, exaltar, apasionar
ἱλάσκομαι	[v.]	apaciguar	ὄρνυμι	[v.]	excitar, exaltar
			πτοιέω	[v.]	excitar, exaltar
			βιάζομαι	[v.]	violentar, forzar
			λυμαίνομαι	[v.]	violentar [+acus., dat.]
			ἐπαίρω	[v.]	apasionar
			βίᾳ	[adv.]	a la fuerza
ἡσυχῆ	[adv.]	tranquilamente
Paciencia
καρτερία-ας, ἡ	[sust.]	paciencia	ταραχή-ῆς, ἡ	[sust.]	desasosiego, turbación, excitación
			ὀργή-ῆς, ἡ	[sust.]	ira, cólera
			χόλος-ου, ὁ	[sust.]	ira, cólera, odio
καρτερικός-ή-όν	[adj.]	paciente	ἀνήσυχος-ον	[adj.]	intranquilo
			ὀργίλος-η-ον	[adj.]	airado
			δύσφορος-ον	[adj.]	difícil o malo de soportar
καρτερέω	[v.]	tener paciencia, soportar	ταράττω	[v.]	turbar
			ὀργίζω	[v.]	airar
			χολόω	[v.]	encolerizar, irritar
			ὀργίζομαι	[v.]	irritarse, encolerizarse
			ὀργίζω	[v.]	irritar, encolerizar
			θυμόομαι	[v.]	irritarse
			ἀγανακτέω	[v.]	irritarse
			ἀναξιοπαθέω	[v.]	indignarse por un trato inmerecido
Alegría
χαρά-ᾶς, ἡ	[sust.]	gozo, alegría, regocijo
χαριείς-έσσα-έν	[adj.]	gracioso
εὐδαιμονία-ας, ἡ	[sust.]	felicidad
εὐδαίμων-ον	[adj.]	dichoso, feliz	κακοδαίμων-ον	[adj.]	infeliz
εὐτυχής-ές	[adj.]	feliz, afortunado	τάλας-τάλαινα-τάλαν	[adj.]	sufrido, desgraciado, triste
μάκαρ-μάκαιρα-μάκαρ	[adj.]	feliz	δυσδαίμων-ον	[adj.]	desdichado, infortunado
			δυστυχής-ές	[adj.]	desdichado, infortunado
εὐτυχέω	[v.]	ser feliz
γηθέω	[v.]	estar contento o alegre
τέρπομαι	[v.]	alegrar, agradar, disfrutar
τέρπω	[v.]	deleitar, alegrar, recrear
χαίρω	[v.]	alegrarse, gozarse en [+dat.], estar contento; χαίρειν κελεύω digo adiós
Ofuscación
ἔκπληξις-εως, ἡ	[sust.]	ofuscamiento	μεταμελεία-ας, ἡ	[sust.]	arrepentimiento
ἀμεταμέλετος-ον	[adj.]	impenitente

πλανάω	[v.]	ofuscar	μεταγιγνώσκω	[v.]	arrepentirse [+acus.]
			μεταμέλει	[v.]	arrepentirse [+dat., + gen.]
			αἴσχος-ους, τὸ	[sust.]	vergüenza, hecho vergonzoso
			αἰσχύνη-ης, ἡ	[sust.]	vergüenza
			αἰσχρός-ά-όν	[adj.]	vergonzoso, feo
			αἰσχύνομαι	[v.]	avergonzarse
			ἐρυθρύαω	[v.]	enrojecer, ruborizarse
Diversión
χαρά-ᾶς, ἡ	[sust.]	diversión	ἀνία-ας, ἡ	[sust.]	fastidio
χαρίεις-εσσα-εν	[adj.]	divertido	ἀνιαρός-ά-όν	[adj.]	fastidioso
	[v.]	divertirse	λυπέω	[v.]	fastidiar
			ἀνιάω	[v.]	fastidiar

ἐλπίς-ίδος, ἡ	[sust.]	esperanza	ἀθυμία-ας, ἡ	[sust.]	desesperación
εὐελπίς-ίδος, ἡ	[adj.]	esperanzado, lleno de esperanza	ἄθυμος-ον	[adj.]	desesperado
ἐλπίζω	[v.]	tener esperanza	ἀθυμέω	[v.]	desesperar
ἀγρεύω	[v.]	anhelar

πίστις-εως, ἡ	[sust.]	confianza	ἀπιστία-ας, ἡ	[sust.]	desconfianza
πιστός-ή-όν	[adj.]	confiado	ἄπιστος-ον	[adj.]	desconfiado
ἐπιτρέπω	[v.]	[+dat.] confiar
θαρρέω	[v.]	confiar θάρρει ¡anímate!
πιστεύω	[v.]	confiar en [+dat.]	ἀπιστέω	[v.]	desconfiar
Valor
ἀνδρεία-ας, ἡ	[sust.]	valor, valentía, coraje	δειλία-ας, ἡ	[sust.]	cobardía
τόλμα-ης, ἡ	[sust.]	ánimo, resolución, audacia, valor	φόβος-ου, ὁ	[sust.]	miedo
			ἀθυμία-ας, ἡ	[sust.]	desaliento
			ὑποψία-ας, ἡ	[sust.]	sospecha
ἀνδρεῖος-α-ον	[adj.]	varonil, valiente, valeroso	δειλός-ή-όν	[adj.]	miserable, tímido, cobarde
τολμηρός-ά-όν	[adj.]	atrevido	ὔποπτος-ον	[adj.]	sospechoso
τολμάω	[v.]	atreverse	δειλιάω	[v.]	ser cobarde
			δείδω	[v.]	temer
			φοβέομαι	[v.]	temer
			ἐκφοβέω	[v.]	asustar
			καταπλήττω	[v.]	espantar
			ὑποπτεύω	[v.]	sospechar [+ acus.]
			ὀγκόω	[v.]	[med.] vanagloriarse, jactarse
			ἀλαζονεύομαι	[v.]	fanfarronear
Deseo
ἐπιθυμία-ας, ἡ	[sust.]	deseo, pasión	ἀμελεία-ας, ἡ	[sust.]	indiferencia
			κόρος-ου, ὁ	[sust.]	saciedad
			μόγος-ου, ὁ	[sust.]	cansancio
πρόθυμος-ον	[adj.]	deseoso	ἀμελής-ές	[adj.]	indiferente
			ἐμπλέως-ων	[adj.]	saciado
ἐπιθυμέω	[v.]	desear	ἐμπίμπλημι	[v.]	saciar
ἐφίημι	[v.]	[med.] desear [+gen..]	κάμνω	[v.]	estar cansado

ἡδονή-ῆς, ἡ	[sust.]	agrado	δυσχερεία-ας, ἡ	[sust.]	desagrado
ἡδύς-εῖα-ύ	[adj.]	suave, grato, agradable	λυπηρός-ά-όν	[adj.]	desagradable
ἥδομαι	[v.]	agradar, gustar
ἀρέσκει	[v.]	[+dat.] agrada, parece bien
ἀρέσκω	[v.]	agradar	ἀπαρέσκω	[v.]	desagradar
ἡδέως	[adv.]	dulcemente, agradablemente
ἥδιστα	[adv.]	muy agradablemente

ἕλκυσις-εως, ἡ	[sust.]	atracción	μύσος-ου, ὁ	[sust.]	repugnancia
ὁλκή-ῆς, ἡ	[sust.]	atractivo	δυσχερεία-ας, ἡ	[sust.]	asco
ῥοπή-ῆς, ἡ	[sust.]	propensión	ἁπαλότης-ητος, ἡ	[sust.]	delicadeza
φιλία-ας, ἡ	[sust.]	afición
ἐπιρρεπής-ές	[adj.]	propenso [πρὸς + acus.]	μυσαρός-ά-όν	[adj.]	repugnante
φιλητικός-ή-όν	[adj.]	aficionado	ἀηδής-ές	[adj.]	asqueroso
			ἁπαλός-ή-όν	[adj.]	delicado
ἕλκω	[v.]	atraer	σιαίνω	[v.]	repugnar
φιλιόω	[v.]	aficionar	ἀηδίζω	[v.]	asquear

θαῦμα-ατος, τὸ	[sust.]	maravilla,portento
ἀλλοτρίωσις-εως, ἡ	[sust.]	enajenación
ἔκστασις-εως, ἡ	[sust.]	éxtasis
γοητεία-ας, ἡ	[sust.]	fascinación
θαυμαστός-ή-όν	[adj.]	admirable
δεινός-ή-όν	[adj.]	terrible, admirable, hábil
ἄγαμαι	[v.]	admirar
θαυμάζω	[v.]	admirarse, admirar, extrañarse, sorprender
ἀλλοτριόω	[v.]	enajenar
θαυμαστῶς	[adv.]	admirablemente
Honor
τιμή-ῆς, ἡ	[sust.]	honor, honra	κακία-ας, ἡ	[sust.]	vileza
χρηστότης-ητος, ἡ	[sust.]	honradez	ἀδοξία-ας, ἡ	[sust.]	mala reputación, infamia
τίμιος-α-ον	[adj.]	honorable	φαῦλος-η-ον	[adj.]	vil
δίκαιος-α-ον	[adj.]	honrado	κακός-ή-όν	[adj.]	vil
			ἄδοξος-ον	[adj.]	sin gloria, despreciable
τιμάω	[v.]	honrar

φρόνησις-εως, ἡ	[sust.]	orgullo (positivo)
μεγαλοφροσύνη-ης, ἡ	[sust.]	grandeza de sentimientos, orgullo
μεγαλόφρων-ον	[adj.]	magnánimo, arrogante, orgulloso
ὕβρις-εως, ἡ	[sust.]	orgullo, insolencia, soberbia	ταπεινότης-ητος, ἡ	[sust.]	humildad
ὑπερηφανία-ας, ἡ	[sust.]	orgullo
ὑβριστής-οῦ, ὁ	[sust.]	insolente, soberbio	ταπεινός-ή-όν	[sust.]	humilde
ὑπέρφρων-ον	[adj.]	arrogante, orgulloso

φιλανθρωπία-ας, ἡ	[sust.]	caridad	φθόνος-ου, ὁ	[sust.]	envidia, celos
			ζῆλος-ου, ὁ	[sust.]	celos
φιλάνθρωπος-ον	[adj.]	caritativo, humano	φθονερός-ά-όν	[adj.]	celoso, envidioso
			φιλάργυρος-ον	[adj.]	avaro
φιλανθρωπεύομαι	[v.]	ser humano [pas.] ser tratado con humanidad	φθονέω	[v.]	envidiar [+dat.]
			ζηλόω	[v.]	envidiar, rivalizar
Amistad
φιλία-ας, ἡ	[sust.]	amistad	ἔχθρα-ας, ἡ	[sust.]	enemistad
πρόσθεσις-εως, ἡ	[sust.]	adhesión
φίλημα-ατος, τὸ	[sust.]	beso
φίλος-η-ον	[adj.]	amado, querido, amigo	ἐχθρός-ά-όν	[adj.]	enemigo
φιλίος-α-ον	[adj.]	amistoso	ἐναντίος-α-ον	[adj.]	contrario, enemigo, opuesto
φιλητός-ή-όν	[adj.]	amable
φιλητέος-α-ον	[adj.]	que ha de ser amado
φιλαίτερος-α-ον	[adj.]	[comp irreg de fíloç] muy querido
φιλτατός-ή-όν	[adj.]	digno de ser amado
τάν	[sust.]	[indecl] amigo: ὦ τάν amigo
ἔτοιμος-η-ον	[adj.]	dispuesto
φιλέω	[v.]	amar	διίστημι	[v.]	enemistar
ἐράω	[v.]	enamorarse [+gen.]
πρόσκειμαι	[v.]	adherirse [+dat.]
Amor
ἀγάπη-ης, ἡ	[sust.]	amor	μῖσος-ους, τὸ	[sust.]	odio
ἔρως-ωτος, ὁ	[sust.]	amor	ἔχθρα-ας, ἡ	[sust.]	odio
φιλότης-ητος, ἡ	[sust.]	amor	μισάνθρωπος-ου, ὁ	[sust.]	que odia a los hombres
φίλος-η-ον	[adj.]	amigo, amado	ἐχθρός-ά-όν	[adj.]	odioso, enemigo
ἀγαπητός-ή-όν	[adj.]	amado	μισητέος-α-ον	[adj.]	aborrecible
ἐπιτήδειος-α-ον	[adj.]	propio, amigo, útil
ἐρωτικός-ή-όν	[adj.]	inclinado al amor
φιλέω	[v.]	amar	μισέω	[v.]	odiar
ἀγαπάω	[v.]	amar
στέργω	[v.]	amar
ἐράω	[v.]	enamorarse [+gen.]

ἔλεος-ους, τὸ	[sust.]	compasión	ἀστουργία-ας, ἡ	[sust.]	crueldad
εὔνοια-ας, ἡ	[sust.]	benevolencia, interés
ἐλεήμων-ον	[adj.]	compasivo	ἄγριος-α-ον	[adj.]	cruel
εὔνους-ουν	[adj.]	benévolo, favorable	δεινός-ή-όν	[adj.]	cruel
φιλόφρων-ον	[adj.]	benévolo	σχέτλιος-α-ον	[adj.]	cruel
ἐλεέω	[v.]	tener piedad de [+acus.]
οἰκτίρω	[v.]	compadecerse
οἰκτρῶσ	[adv.]	lastimosamente	ἀνηλεῶς	[adv.]	sin piedad

χάρις-ιτος, ἡ	[sust.]	gracias, gratitud	ἀχαριστία-ας, ἡ	[sust.]	ingratitud
εὐχάριστος-ον	[adj.]	agradecido	ἀχάριστος-ον	[adj.]	ingrato
εὐχαριστέω	[v.]	agradecer	ἀχαριστέω	[v.]	ser ingrato
ἀποδίδωμι	[v.]	χάριν ἀποδίδωμι [+gen.] agradecer, dar las gracias
Respeto
αἰδώς-ους, τὸ	[sust.]	respeto	ἀσέβεια-ας, ἡ	[sust.]	irreverencia
σέβας τὸ	[sust.]	respeto	ψόγος-ου, ὁ	[sust.]	desprecio
αἰδοίος-α-ον	[adj.]	respetable	ἀσεβής-ές	[adj.]	irreverente
			ὑβριστικός-ή-όν	[adj.]	irrespetuoso
σέβω	[v.]	respetar	καταπτύω	[v.]	despreciar
αἰδέομαι	[v.]	respetar	ἀτιμάζω	[v.]	despreciar
Placer
ἡδονή-ῆς, ἡ	[sust.]	placer, agrado	ἄλγος-ους, τὸ	[sust.]	dolor
τέρψις-εως, ἡ	[sust.]	goce	λύπη-ης, ἡ	[sust.]	pena, dolor
ἀρεσκεία-ας, ἡ	[sust.]	agrado	κνῆσις-εως, ἡ	[sust.]	picor
εὐπορία-ας, ἡ	[sust.]	bienestar	δυσχερεία-ας, ἡ	[sust.]	desagrado
αἰσθητός-όν	[adj.]	perceptible
θυμαρής-ές	[adj.]	placentero	ἀλγεινός-ή-όν	[adj.]	doloroso
ἡδύς-εῖα-ύ	[adj.]	agradable, suave, grato	λυπηρός-ή-όν	[adj.]	desagradable, penoso
αἰσθάνομαι	[v.]	sentir [+acus., gen.], percibir, darse cuenta
τέρπομαι	[v.]	gozar [+ dat.]	ἀλγέω	[v.]	tener dolor
ἀρέσκω	[v.]	agradar [+ dat.]	λυπέω	[v.]	afligirse, inquietar, disgustar; [med.] afligirse, inquietarse, disgustrarse
ἥδομαι	[v.]	agradar, gustar	στενάζω	[v.]	lamentarse
ἀρέσκει	[v.]	[+dat.] agrada, parece bien	πάσχω	[v.]	sufrir, experimentar
			ἀνατλῆναι	[v.]	sufrir, soportar
ἡδέως	[adv.]	dulcemente, agradablemente	ἀπαρέσκω	[v.]	desagradar [+ dat.]
ἥδιστα	[adv.]	muy agradablemente	περιρρήγνυμι	[v.]	rasgarse las vestiduras
Belleza
κάλλος-ους, τὸ	[sust.]	hermosura, belleza	αἶσχος-ους, τὸ	[sust.]	fealdad
			ἀμορφία-ας, ἡ	[sust.]	fealdad
καλός-ή-όν	[adj.]	bello, hermoso	αἰσχρός-ή-όν	[adj.]	feo
			ἄμορφος-ον	[adj.]	feo
			δυσειδής-ές	[adj.]	feo
ἀγάλλω	[v.]	embellecer
κοσμέω	[v.]	embellecer

εὐφυῶς	[adv.]	hermosamente

εὐπρεπεία-ας, ἡ	[sust.]	elegancia	ἀτοπία-ας, ἡ	[sust.]	extravagancia
			γελοιότης-ητος, ἡ	[sust.]	ridiculez
			εἰρωνεία-ας, ἡ	[sust.]	ironía
εὐπρεπής-ές	[adj.]	elegante	ἄτοπος-ον	[adj.]	extravagante
			γελοῖος-α-ον	[adj.]	ridículo
			εἰρωνεικός-ή-όν	[adj.]	irónico
			γελοίως	[adv.]	ridículamente
			σκόπτω	[v.]	ridiculizar
			εἰρωνεύομαι	[v.]	ironizar
Risa
βοή-ῆς, ἡ	[sust.]	exclamación
βοάω	[v.]	exclamar

γέλως-ωτος, ὁ	[sust.]	risa	δάκρυον-ου, τὸ	[sust.]	lágrima, llanto
			κλαῦσις-εως, ἡ	[sust.]	lloro
			οἰμωγή-γῆς, ἡ	[sust]	gemido, lamento
			στεναγμός-οῦ, ὁ	[sust.]	gemido, lamento
γελοῖος-α-ον	[adj.]	gracioso	δύσφρων-ον	[adj.]	triste, lamentable, malévolo
γελάω	[v.]	reir, reirse, sonreir	μύρομαι	[v.]	llorar
			κλαίω	[v.]	llorar
			δακρύω	[v.]	llorar