ley

Ley
νόμος-ου, ὁ	[sust.]	ley	ἀνομία-ας, ἡ	[sust.]	falta de leyes
ῥήτρα-ας, ἡ	[sust.]	ley [verbal], retra
θέμις-ιστος, ἡ	[sust.]	ley natural, derecho, ley; θέμις ἐστιν es justo
εὐνομία-ας, ἡ	[sust.]	buena ley, legalidad
εὐεξία-ας, ἡ	[sust.]	constitución
νόμιμος-ον	[adj.]	legal, legítimo	ἄνομος-ον	[adj.]	ilegal
αὐτόνομος-ον	[adj.]	independiente, autónomo

ἦθος-ους, τὸ	[sust.]	carácter, costumbre
ἔνος-ους, τὸ	[sust.]	costumbre, uso
χρεία-ας, ἡ	[sust.]	uso, empleo, utilización, cargo, servicio	ἀχρησία-ας, ἡ	[sust.]	desuso
τρυχερός-ά-όν	[adj.]	usado	ἀσυνήθης-ες	[adj.]	desusado
νομίζω	[v.]	pensar, juzgar, acostumbrar, creer, considerar
χράομαι	[v.]	[+dat.] usar, utilizar, consultar (un oráculo)

προτέρημα-ατος, τὸ	[sust.]	privilegio

δίκη-ης, ἡ	[sust.]	justicia
ὕπατος-ου, ὁ	[sust.]	cónsul
πολιτεία-ας, ἡ	[sust.]	ciudadanía
πολίτης-ου, ὁ	[sust.]	ciudadano
πολῖτις-ιδος, ἡ	[sust.]	ciudadana
ἀστός-οῦ, ὁ	[sust.]	ciudadano
ἀστικός-ή-όν	[adj.]	ciudadano, de la ciudad
ἀστός-οῦ, ὁ	[sust.]	ciudadano
πολιτικός-ή-όν	[adj.]	ciudadano, cívico, político, referente al Estado
ἀστικός-ή-όν	[adj.]	ciudadano, de la ciudad
πολιτεύω	[v.]	ser ciudadano, gobernar

Ἕλλην-ηνος, ὁ	[sust.]	griego	βάρβαρος-ου, ὁ	[sust.]	bárbaro, extranjero, no griego
ἑλληνικός-ή-όν	[adj.]	griego

πόλεμος-ου, ὁ	[sust.]	guerra	εἰρήνη-ης, ἡ	[sust.]	paz
πολεμικός-ή-όν	[adj.]	de guerra, belicoso	εἰρηνικός-ή-όν	[adj.]	pacífico
πολέμιος-α-ον	[adj.]	hostil, belicoso; enemigo	ἀμάχετος-ον	[adj.]	pacífico
πολεμέω	[v.]	luchar, guerrear, hacer la guerra	εἰρηνεύω	[v.]	vivir en paz
ἀγωνίζομαι	[v.]	contender, luchar	σπονδαί-ῶν, αἱ	[sust.]	pacto, tratado de paz; spondàç poioûmai firmar un tratado de paz
			πρέσβυς-εως, ὁ	[sust.]	anciano, viejo, embajador; présbeiç-ewn, oi(( embajadores
			συνθήκη-ης, ἡ	[sust.]	tratado
			παρασπονδέω	[v.]	violar un tratado

Persona
ἀνθρωπος-ου, ὁ	[sust.]	ser humano, hombre
ἀνήρ-ἀνδρός, ὁ	[sust.]	varón, hombre, esposo
γυνή-γυναικός, ἡ	[sust.]	mujer, esposa
ἀνδρεῖος-α-ον	[adj.]	varonil, valiente, valeroso
ἀνθρώπειος-α-ον	[adj.]	humano
γυνακεῖος-α-ον	[adj.]	de mujer, mujeril

γένεσις-εως, ἡ	[sust.]	origen, nacimiento
τόκος-ου, ο	[sust.]	parto, nacimiento
γένος-ους, τὸ	[sust.]	linaje, nacimiento, clase, género, especie
βρέφος-εος, τὸ	[sust.]	recién nacido
γίγνομαι	[v.]	llegar a ser, ser, nacer, convertirse en, suceder, ocurrir, originarse
φύω	[v.]	nacer
γείνομαι	[v.]	nacer
σπαργανόω	[v.]	envolver en pañales

ἡλικία-ας, ἡ	[sust.]	edad

θάνατος-ου, ὁ	[sust.]	muerte

γάμος-ου, ὁ	[sust.]	matrimonio, unión, casamiento

ἀπόπεμψις-εως, ἡ	[sust.]	divorcio, despedida

γένος-ους, τὸ	[sust.]	familia

εἰσποίησις-εως, ἡ	[sust.]	adopción

ἐπιτροπεία-ας, ἡ	[sust.]	tutela

συγγραφή-ῆς, ἡ	[sust.]	contrato
συμβάλλω	[v.]	contratar

λόγοι-ων, οἱ	[sust.]	requisito

ἐγγυή-ῆς, ἡ	[sust.]	garantía
ἐγγυάομαι	[v.]	garantizar

κατεγγύησις-εως, ἡ	[sust.]	embargo
κατεγγυάω	[v.]	embargar

γράμμα-ατος, τὸ	[sust.]	documento
χρῆμα-ατος, τὸ	[sust.]	cosa [pl] bienes, dinero
ὑπάρχοντα τὰ	[sust.]	[pl] bienes

παρανόνημα-ατος, τὸ	[sust.]	infracción
παραβαίνω	[v.]	infringir

αἰτία-ας, ἡ	[sust.]	acusación, causa, culpa
αἰτίον-ου, τὸ	[sust.]	culpa
αἴτιος-α-ον	[adj.]	culpable,causante, responsable [+gen..]	ἀναίτιος-ον	[adj.]	inocente [+gen.]
αἰτιάομαι	[v.]	acusar, culpar
διαβάλλω	[v.]	acusar, calumniar
Delito
παρανόνημα-ατος, τὸ	[sust.]	delito
παρανομέω	[v.]	delinquir

προδοσία-ας, ἡ	[sust.]	traición
προδότης-ου, ὁ	[sust.]	traidor
προδίδωμι	[v.]	traicionar

λῃστήρ-ῆρος, ὁ	[sust.]	pirata
λῃστεία-ας, ἡ	[sust.]	piratería
λῃστεύω	[v.]	piratear

δεκασμός-οῦ, ὁ	[sust.]	soborno
δωροδοκέω	[v.]	sobornar

βεβήλωσις-εως, ἡ	[sust.]	profanación
ἀνόσιος-ον	[adj.]	profano
ἀσεβής-ές	[adj.]	profano
βεβηλόω	[v.]	profanar
μίαινω	[v.]	profanar
χραίνω	[v.]	profanar

βλασφημία-ας, ἡ	[sust.]	blasfemia
βλασφήμος-ον	[adj.]	blasfemo
βλασφημέω	[v.]	blasfemar

ἀπόστασις-εως, ἡ	[sust.]	rebelión
ἀποστάτης-ες	[adj.]	rebelde
ἀφίσταμαι	[v.]	rebelarse [+gen.]

πλάσμα-ατος, τὸ	[sust.]	falsificación
ψευδής-ές	[adj.]	falso
κιβδηλεύω	[v.]	falsificar

ἐπιορκία-ας, ἡ	[sust.]	perjurio
ἐπίορκος-ον	[adj.]	perjuro
ἐπιορκέω	[v.]	perjurar

φόνος-ου, ὁ	[sust.]	asesinato
φονεύς-εως, ὁ	[sust.]	asesino
φονεύω	[v.]	matar
ἀποκτείνω	[v.]	matar
κτείνω	[v.]	matar
διαφθείρω	[v.]	matar
ἀναιρέω	[v.]	matar

πρόκλησις-εως, ἡ	[sust.]	desafío
προκαλέομαι	[v.]	desafiar

μοιχεία-ας, ἡ	[sust.]	adulterio
μοιχός-οῦ, ὁ	[sust.]	adúltero
μοιχαλίς-ίδος, ἡ	[sust.]	adúltera
μοιχάω	[v.]	inducir al adulterio, seducir

ὕβρις-εως, ἡ	[sust.]	violación
ὑβριστής-ου, ὁ	[sust.]	violador
ὑβρίζω	[v.]	violar

ἀρπαγή-ῆς, ἡ	[sust.]	rapto
ἁρπάζω	[v.]	raptar

διαβολή-ῆς, ἡ	[sust.]	calumnia
βάσκανος-ου, ὁ	[sust.]	calumniador
διαβάλλω	[v.]	calumniar

ὕβρις-εως, ἡ	[sust.]	orgullo, insolencia, soberbia, impertinencia, ofensa
ἐλέγχω	[v.]	insultar, injuriar
λοβάομαι	[v.]	injuriar
λοιδορέω	[v.]	injuriar, ultrajar, censurar, abusar [+acus.]
ὑβρίζω	[v.]	ser soberbio, injuriar, ofender

κλοπή-ῆς, ἡ	[sust.]	robo
κλέπτης-ου, ὁ	[sust.]	ladrón
φώρ-φωρος, ὁ	[sust.]	ladrón
κλεψιμαῖος-α-ον	[adj.]	robado
ἁρπάζω	[v.]	quitar, arrebatar
περιαιρέω	[v.]	quitar, despojar
κλέπτω	[v.]	robar
συλάω	[v.]	robar
ἀναρπάζω	[v.]	arrebatar

παράκλουσις-εως, ἡ	[sust.]	estafa
παρακλουστικός-ή-όν	[sust.]	estafador
παρακρούομαι	[v.]	estafar

τοκοσμός-οῦ, ὁ	[sust.]	usura
τοκιστής-οῦ, ὀσμός-οῦ, ὁ	[sust.]	usurero
τοκίζω	[v.]	practicar la usura

Tribunal
δικαιοσύνη-ης, ἡ	[sust.]	justicia
δίκη-ης, ἡ	[sust.]	justicia	ἀδικία-ας, ἡ	[sust.]	injusticia
δίκαιος-α-ον	[adj.]	justo	ἄδικος-ον	[adj.]	injusto
			ἄνισος-ον	[adj.]	inicuo
δικαιόω	[v.]	tener por justo	ἀδικέω	[v.]	cometer injusticia, delinquir

κῦρος-ους, τὸ	[sust.]	jurisdicción

κρίσις-εως, ἡ	[sust.]	juicio
δικαστήριον-ου, τὸ	[sust.]	tribunal de justicia
δικαστής-ου, ὁ	[sust.]	juez
κριτής-οῦ, ὁ	[sust.]	juez
ἀντίδικος-ου, ὁ	[sust.]	adversario en juicio, contendiente
ἡλιαστής-οῦ, ὁ	[sust.]	heliasta
κατήγορος-ου, ὁ	[sust.]	acusador

ἀπολογία-ας, ἡ	[sust.]	apología, defensa
γραφή-ῆς, ἡ	[sust.]	acusación
κατηγορία-ας, ἡ	[sust.]	acusación, reproche
λογογραφεύς-εως, ἡ	[sust.]	logógrafo

κρίνω	[v.]	juzgar
δικάζω	[v.]	juzgar, ser juez
κατηγορέω	[v.]	acusar
ἀντιλέγω	[v.]	responder en un juicio
ἀπολύω	[v.]	absolver
ἀποφεύγω	[v.]	ser absuelto
ἀποδικέω	[v.]	defenderse en un juicio
λογογραφέω	[v.]	ejercer de logógrafo

μαρτυρία-ας, ἡ	[sust.]	testimonio
μάρτυς-υρος, ὁ	[sust.]	testigo
μαρτυρέω	[v.]	testimoniar, ser testigo

δήλωσις-εως, ἡ	[sust.]	manifestación, prueba

τεκμήριον-ου, τὸ	[sust.]	prueba (de un juicio)
δίκη-ης, ἡ	[sust.]	sentencia
δικάζω	[v.]	sentenciar

πρόσκλησις-εως, ἡ	[sust.]	apelación
προσκαλέω	[v.]	apelar

Castigos
τιμωρία-ας, ἡ	[sust.]	castigo
κόλασις-εως, ἡ	[sust.]	castigo
νήποινος-ον	[adj.]	impune


ἄφεσις-εως, ἡ	[sust.]	exculpación
ἀφίημι	[v.]	exculpar

τίσις-εως, ἡ	[sust.]	expiación
τίνω	[v.]	expiación

ζημία-ας, ἡ	[sust.]	multa,castigo
ζημιόω	[v.]	castigar, multar

φυγή-ῆς, ἡ	[sust.]	destierro
ἐκβολή-ῆς, ἡ	[sust.]	destierro
ὀστρακίζω	[v.]	desterrar
φυγαδεύω	[v.]	desterrar

δεσμωτήριον-ου, τὸ	[sust.]	cárcel
αἰχμάλοτος-ου, ὁ	[sust.]	prisionero
δεσμώτης-ου, ὁ	[sust.]	preso
δέσμα-ατος, τὸ	[sust.]	cadena, lazo
δεσμεύω	[v.]	encadenar
δεσμέω	[v.]	atar, encarcelar
καθείργω	[v.]	encarcelar
δεσμόω	[v.]	encadenar
δέω	[v.]	atar
ἑνδεκα	[num.]	once; οἱ ἕνδεκα los Once (magistrados de prisiones)
συλλαμβάνω	[v.]	arrestar
ἀπάγω	[v.]	capturar
ἀφέλκω	[v.]	apresar, arrestar
ἀπειλέω	[v.]	llevar, reducir

βάσανος-ου, ὁ	[sust.]	tormento, martirio
βασανίζω	[v.]	atormentar, martirizar
μαστιγόω	[v.]	azotar
κολάζω	[v.]	[y med.] castigar

φάρμακον-ου, τὸ	[sust.]	veneno
κώνειον-ου, τὸ	[sust.]	cicuta
φαρμεκεύω	[v.]	envenenar

θάνατος-ου, ὁ	[sust.]	muerte
θανατόω	[v.]	ajusticiar