conducta

Conducta
τρόπος-ου, ὁ	[sust.]	conducta
ἦθος-ους, το	[sust.]	conducta

χρέος-ους, τὸ	[sust.]	obligación, deber	ἐλευθερία-ας, ἡ	[sust.]	libertad
ἄκωον-ουσα-ον	[adj.]	forzado, obligado	ἐλεύθερος-α-ον	[adj.]	libre
ἀναγκαῖον-α-ον	[adj.]	obligatorio, necesario, esencial, indispensable
χρή	[v.]	es preciso, es necesario, se debe	ἐλευθερόω	[v.]	liberar, hacer libre, libertar
ἀναγκαῖον [εστιν]	[v.]	es obligatorio, es necesario
δεῖ	[v.]	[+acus e inf.] es necesario, se debe
ἀναγκάζω	[v.]	[act] obligar, forzar

ἄνυσις-εως, ἡ	[sust.]	cumplimiento	παράβασις-εως, ἡ	[sust.]	infracción
νομία-ας, ἡ	[sust.]	formalidad	ἀνομία-ας, ἡ	[sust.]	ilegalidad
			ἀτελής-ές	[adj.]	incumplido
			ἄκραντος-ον	[adj.]	incumplido
νόμιμος-η-ον	[adj.]	formal	ἄνομος-ον	[adj.]	ilegal
ἀνύω	[v.]	cumplir
ἀνύτω	[v.]	cumplir
τελέω	[v.]	cumplir
διατυπόω	[v.]	formalizar
Culpa
εὐήθεια-ας, ἡ	[sust.]	inocencia	αἰτίον-ου, τὸ	[sust.]	culpa
			αἰτία-ας, ἡ	[sust.]	culpa
			αἰτιάομαι	[v.]	acusar, culpar
ἀναίτιος-α-ον	[adj.]	inocente [+gen.]	αἴτιος-α-ον	[adj.]	culpable,causante, responsable [+gen.]

μεταμέλεια-ας , ἡ	[sust.]	arrepentimiento
μετάνοια-ας, ἡ	[sust.]	arrepentimiento
καθαρμός-οῦ, ὁ	[sust.]	expiación
τίσις-εως, ἡ	[sust.]	expiación
			ἀμεταμέλητος-ον	[adj.]	impenitente
μεταγιγνώσκω	[v.]	arrepentirse [+acus.]
μετανοέω	[v.]	arrepentirse [+ἐπί +acus.]
τίνω	[v.]	expiar
ἱλάσκομαι	[v.]	expiar

μεθάμορσις-εως, ἡ	[sust.]	corrección	διφθορά-ᾶς, ἡ	[sust.]	perversión
διόρθωμα-ατος, τὸ	[sust.]	corrección, enmienda
διορθόω	[v.]	corregir	παράγω	[v.]	pervertir
κατορθόω	[v.]	enmendar	διαφθείρω	[v.]	pervertir

Carácter
ἦθος-ους, τὸ	[sust.]	carácter, costumbre
τρόπος-ου, ὁ	[sust.]	dirección, manera, modo, vía, carácter
χαρακτής-ῆρος, ἡ	[sust.]	temple, carácter
σχῆμα-ατος, τὸ	[sust.]	figura, carácter
χαρακτηριστικός-ή-όν	[sust.]	característica
ἐπιτηδειότης-ητος, ἡ	[sust.]	aptitud	ἀδυναμία-ας, ἡ	[sust.]	ineptitud
ἐπιτηδειος-α-ον	[adj.]	apto	ἀσύνετος-ον	[adj.]	inepto
ἱκανός-ή-όν	[adj.]	suficiente, apto	φαῦλος	[adj.]	inepto

μεγαλοπρεπής-ές	[adj.]	noble, magnífico

δυναμία-ας, ἡ	[sust.]	habilidad
δεινότης-ητος, ἡ	[sust.]	habilidad	σκαιότης-ητος, ἡ	[sust.]	torpeza
ἐμπειρία-ας, ἡ	[sust.]	experiencia, conocimiento, habilidad	ἀτεχνία-ας, ἡ	[sust.]	inhabilidad, falta de arte
ἔμπειρος-ον	[adj.]	hábil [+gen.]
δεινός-ή-όν	[adj.]	hábil	ἀδέξιος-ον	[adj.]	torpe
δαίδαλος-ον	[adj.]	hábil	σκαιός-ή-όν	[adj.]	torpe

νόησις-εως, ἡ	[sust.]	ingenio	μωρία-ας, ἡ	[sust.]	necedad
εὐφυία-ας, ἡ	[sust.]	talento	φλυαρία-ας, ἡ	[sust.]	tontería
			λῆρος-ουυ, ὁ	[sust.]	tontería
νοηρής-ές	[adj.]	ingenioso	μάταιος-α-ον	[adj.]	necio
			μῶρος-α-ον	[adj.]	necio
			ἠλίθιος-α-ον	[adj.]	necio
			δυσμαθής-ές	[adj.]	tardo para aprender, torpe
			ληρέω	[sust.]	decir tonterías
			φλυαρέω	[sust.]	decir tonterías

			ὕβρις-εως, ἡ	[sust.]	impertinencia
			ὑβριστικός-ή-όν	[adj.]	impertinente
Sinceridad
εἰλικρινότης-ητος, ἡ	[sust.]	sinceridad	ὑπόκρισις-εως, ἡ	[sust.]	fingimiento
παρρησία-ας, ἡ	[sust.]	sinceridad
είλικρινής-ές	[adj.]	sincero	ὑποκριτής-οῦ, ὁ	[adj.]	fingidor
			ψευδής-ές	[adj.]	falso, fingido
			προποιέομαι	[v.]	fingir
			ὑποκρίνω	[v.]	fingir
			σχηματίζω	[v.]	fingir
πταῖσμα-ατος, τὸ	[sust.]	desengaño	ψεῦδος-εως, τὸ	[sust.]	mentira, falsedad, engaño
			δόλος-ου, ὁ	[sust.]	engaño, trampa
			ἀπάτη-ης, ἡ	[sust.]	engaño
			ψεύστης-ου, ὁ	[sust.]	embustero
			δόλιος-α-ον	[adj.]	engañoso, astuto
			δολερός-ά-όν	[adj.]	engañoso
			ἀπατηλός-ή-όν	[adj.]	engañoso
			ψεύδομαι	[v.]	mentir
			ψεύδω	[v.]	engañar
			ἀπατάω	[v.]	engañar
			βουκολέω	[v.]	engañar

ἁπλότης-ητος, ἡ	[sust.]	candor	πυκνότης-ητος, ἡ	[sust.]	astucia
			κερδοσύνη-ης, ἡ	[sust.]	astucia
ἁπλς-ῆ-οῦν	[adj.]	candoroso	κερδαλέος-α-ον	[adj.]	astuto
			ποικίλός-ή-όν	[adj.]	astuto

			πρόφασις-εως, ἡ	[sust.]	evasiva
			προφασιστικός-ή-όν	[sust.]	evasivo
Cordura
φρόνησις-εως, ἡ	[sust.]	cordura	μανία-ας, ἡ	[sust.]	locura, extravío
			παραφροσύνη-ης, ἡ	[sust.]	insensatez, delirio
φρόνιμος-ον	[adj.]	sensato, prudente, cuerdo	μανικός-ή-όν	[adj.]	loco
φρονέω	[v.]	tener entendimiento, ser sensato, pensar, sentir	παράφρων-ον	[adj.]	loco, insensato
			ἀνόητος-ον	[adj.]	insensato, loco
			μαίνομαι	[v.]	estar loco

πρόνοια-ας, ἡ	[sust.]	previsión	ἀπροσδοκία-ας, ἡ	[sust.]	imprevisión
προμήθεια-ας , ἡ	[sust.]	previsión
προβλεστικός-ή-όν	[adj.]	previsor	ἀπρονόητος-ον	[adj.]	imprevisto
	[v.]	prever

εὐλάβεια-ας, ἡ	[sust.]	precaución
προφυλακή-ῆς, ἡ	[sust.]	precaución
προφυλάσσομαι	[v.]	precaverse


ἐπιμέλεια-ας, ἡ	[sust.]	cuidado	ἀμέλεια-ας, ἡ	[sust.]	descuido, negligencia
ἐπιμελής-ές	[adj.]	cuidadoso, atento	ἀμελής-ές	[adj.]	descuidado, negligente
			νωχελής-ές	[adj.]	lento, negligente
			νωθής-ές	[adj.]	lento, estúpido
ἐπιμελέω	[v.]	tener cuidado de [+gen.]	ἀμελέω	[v.]	descuidar, despreocuparse
θεραπεύω	[v.]	curar, cuidar
ἐπιμελῶς	[adv.]	cuidadosamente

			προπέτεια-ας, ἡ	[sust.]	precipitación
			προπετής-ές, ἡ	[adj.]	precipitado

			ταράττω	[v.]	turbar, confundir
			ταραχή-ῆς, ἡ	[sust.]	confusión, turbación
Prudencia
σωφροσύνη-ης, ἡ	[sust.]	sensatez, prudencia	ἀμέλεια-ας, ἡ	[sust.]	imprudencia
			ἀφροσύνη-ης, ἡ	[sust.]	insensatez
σώφρων-ον	[adj.]	prudente, sensato, juicioso, templado	ἄφρων-ον	[adj.]	sin sentido, insensato
φρόνιμος-ον	[adj.]	sensato, prudente	ἀμελής-ές	[adj.]	imprudente
εὔβουλος-ον	[adj.]	bien aconsejado, sensato	ἀγνώμων-ον	[adj.]	insensato
			ἀνόητος-ον	[adj.]	insensato, loco
			ἄφρων-ον	[adj.]	sin sentido, insensato
			παράφρων-ον	[adj.]	loco, insensato
φρονέω	[v.]	tener entendimiento, ser sensato, pensar, sentir
σωφρωνέω	[v.]	ser prudente



μετριότης-ητος, ἡ	[sust.]	moderación	βία-ας, ἡ	[sust.]	violencia
ἐγκρατεία-ας, ἡ	[sust.]	moderación	σφοδρότης-ητος, ἡ	[sust.]	vehemencia
μέτριος-α-ον	[adj.]	sobrio, comedido	βίαιος-α-ον	[adj.]	violento
ἐγκρατής-ές	[adj.]	moderado en [+gen.]	σφοδρός-ά-όν	[adj.]	intenso, vehemente
μετριάζω	[v.]	moderarse	βιάζομαι	[v.]	violentar, forzar
			βιάζω	[v.]	coaccionar
			βίᾳ	[adv.]	a la fuerza
			ἀσκέπτως	[adv.]	temerariamente

πραότης-ητος, ἡ	[sust.]	apacibilidad	ταραχή-ῆς, ἡ	[sust.]	excitación
πρᾷος-πραεῖα-πρᾷον	[adj.]	apacible, suave, manso	ἐνθουσιασμός-οῦ, ὁ	[sust.]	exaltación
			ταράττω	[v.]	excitar
			ὄρνυμι	[v.]	excitar, exaltar
			πτοιέω	[v.]	excitar, exaltar
			ἐγείρω	[v.]	excitar, exaltar
Justicia
δικαιοσύνη-ης, ἡ	[sust.]	justicia	ἀδικία-ας, ἡ	[sust.]	injusticia
δίκη-ης, ἡ	[sust.]	justicia
δίκαιος-α-ον	[adj.]	justo	ἄδικος-ον	[adj.]	injusto
δικαιόω	[v.]	tener por justo	ἀδικέω	[v.]	cometer injusticia, delinquir

τιμή-ῆς, ἡ	[sust.]	honor, honra	κακία-ας, ἡ	[sust.]	vileza
χρηστότης-ητος, ἡ	[sust.]	honradez	ἀδοξία-ας, ἡ	[sust.]	mala reputación, infamia
τίμιος-α-ον	[adj.]	honorable	φαῦλος-η-ον	[adj.]	vil
δίκαιος-α-ον	[adj.]	honrado	κακός-ή-όν	[adj.]	vil
τιμητεος-α-ον	[adj.]	que debe honrarse	ἄδοξος-ον	[adj.]	sin gloria, despreciable
φιλότιμος-ον	[adj.]	ávido de gloria
τιμάω	[v.]	honrar

χρηστότης-ητος, ἡ	[sust.]	entereza	ἀδυναμία-ας, ἡ	[sust.]	falta de fuerzas, debilidad, imposibilidad, inutilidad
χρηστός-ή-όν	[adj.]	íntegro	ἀδύνατος-ον	[adj.]	incapaz, imposible

σταθερότης-ητος, ἡ	[sust.]	constancia	ἀστασία-ας, ἡ	[sust.]	inconstancia
σταθερός-ά-όν	[adj.]	constante	ἀστατος-ον	[adj.]	inconstante

πίστις-εως, ἡ	[sust.]	lealtad	ἀπιστία-ας, ἡ	[sust.]	deslealtad
			προσδότης-ου, ὁ	[sust.]	traidor
πιστός-ή-όν	[adj.]	leal	ἄπιστος-ον	[adj.]	desleal
πιστεύω	[v.]	creer, confiar en [+dat.]	ἀπιστέω	[v.]	desconfiar

			ἐπιορκί α-ας, ἡ	[sust.]	perjurio
			ἐπίορκος-ον	[adj.]	perjuro
			ἐπιορκέω	[v.]	perjurar
Seriedad
σπουδή-ῆς, ἡ	[sust.]	seriedad	σκῶμμα-ατος, τὸ	[sust.]	burla
σπουδαῖος-α-ον		serio	κατάγελως-ωτος, ὁ	[sust.]	burla
			παίγνιον-ου, τὸ	[sust.]	broma
			πειρακίεια-ας, ἡ	[sust.]	travesura
			εἰρωνεία-ας, ἡ	[sust.]	ironía
			νεανικός-ή-όν	[sust.]	travieso
			εἰρωνεικός-ή-όν	[adj.]	irónico
			καταγελάω	[v.]	burlarse
			σκώπτω	[v.]	burlarse
			παίζω	[v.]	bromear
			εἰρωνεύομαι	[v.]	ironizar

χαλεπότης-ητος, ἡ	[sust.]	severidad	ἐπίνευσις-εως, ἡ	[sust.]	condescendencia
τραχύτης-ητος, ἡ	[sust.]	severidad
χαλεπός-ή-όν	[adj.]	severo
τραχύς-εῖα-ύ	[adj.]	severo
			ἐπινεύω	[v.]	condescender [+acus.]
			ὑπακούω	[v.]	condescender [+acus.]

ἀνδρεία-ας, ἡ	[sust.]	valor, valentía, coraje	δειλία-ας, ἡ	[sust.]	cobardía
τόλμα-ης, ἡ	[sust.]	ánimo, resolución, audacia, valor	φόβος-ου, ὁ	[sust.]	miedo
			φόβος-ου, ὁ	[sust.]	miedo, temor, terror, pavor
Valentía			ἀθυμία-ας, ἡ	[sust.]	desaliento
ἀνδρεῖος-α-ον	[adj.]	varonil, valiente, valeroso	δειλός-ή-όν	[adj.]	miserable, tímido, cobarde
τολμηρός-ά-όν	[adj.]	atrevido	φοβερός-ά-όν	[adj.]	terrible, temible, espantoso
τολμάω	[v.]	atreverse	δειλιάω	[v.]	ser cobarde
			δείδω	[v.]	temer
			φοβέομαι	[v.]	temer
			φοβέω	[v.]	aterrar

αἰδώς-ους, τὸ	[sust.]	respeto	ἀσέβεια-ας, ἡ	[sust.]	irreverencia
σέβας, τὸ [indecl.]	[sust.]	respeto	ψόγος-ου, ὁ	[sust.]	desprecio
			εὐμάρεια-ας, ἡ	[sust.]	desenvoltura
			ἀναίδεια-ας, ἡ	[sust.]	descaro
αἰδοῖος-α-ον	[adj.]	respetable	ἀσεβής-ές	[adj.]	irreverente
			ὑβριστικός-ή-όν	[adj.]	irrespetuoso
σέβω	[v.]	respetar	καταπτύω	[v.]	despreciar
αἰδέομαι	[v.]	respetar	ἀτιμάζω	[v.]	despreciar

εὐέπεια-ας, ἡ	[sust.]	cortesía	ἀπρέπεια-ας, ἡ	[sust.]	descortesía
ἀστεῖος-α-ον	[adj.]	cortés	ἀπρεπής-ές	[adj.]	descortés

πραότης-ητος, ἡ	[sust.]	afabilidad	ἀγροικία-ας, ἡ	[sust.]	tosquedad
πρᾷος-πραῖα-πρᾷον	[adj.]	afable	ἀγροικός-ή-όν	[adj.]	tosco
			ἀπαίδευτος-ον	[adj.]	no instruido, inculto
			ἄγριος-α-ον	[adj.]	salvaje, fiero, silvestre
			ἀγρεῖος-α-ον	[adj.]	campestre, rústico
Conciencia
αἴσθησις-εως, ἡ	[sust.]	conciencia
σύνοιδα	[v.]	tener conciencia [+ part.]	λιποψυχέω	[v.]	perder la conciencia

φρήν-φρενός, ἡ	[sust.]	alma
ψυχή-ῆς, ἡ	[sust.]	alma
δαίμων-ονος, ὁ	[sust.]	espíritu
ἔνος-ους, τὸ	[sust.]	costumbre, uso
ἦθος-ους, τὸ	[sust.]	carácter, costumbre, temple
ἤθη-ης, ἡ	[sust.]	moral
ἠθικός-ή-όν	[adj.]	moral, ético

ἀρητή-ῆς, ἡ	[sust.]	valor, virtud, mérito	κακία-ας, ἡ	[sust.]	vicio

			διαστροφή-ῆς, ἡ	[sust.]	perversidad
πρᾷος-πραεῖα-πρᾷον	[adj.]	benigno	στρεβλός-ή-όν	[adj.]	perverso
ἤπιος-α-ον	[adj.]	benigno

φιλανθρωπία-ας, ἡ	[sust.]	caridad	φιλαυτία-ας, ἡ	[sust.]	egoísmo
φιλάνθρωπος-ον	[adj.]	caritativo, humano, bondadoso	φίλαυτος-ον	[adj.]	egoísta

			φθόνος-ου, ὁ	[sust.]	envidia, celos
			φθονερός-ά-όν	[adj.]	celoso, envidioso
φιλανθρωπεύομαι	[v.]	ser humano [pas.] ser tratado con humanidad	φθονέω	[v.]	envidiar [+dat.]
			ζηλόω	[v.]	envidiar, rivalizar
Paciencia
καρτερία-ας, ἡ	[sust.]	paciencia	ὀργή-ῆς, ἡ	[sust.]	cólera, ira
καρτερικός-ή-όν	[adj.]	paciente	ὀργίλος-η-ον	[adj.]	airado
καρτερέω	[v.]	tener paciencia, soportar, obstinarse [+part.]	ὀργίζω	[v.]	airar, irritar, encolerizar
ὑπομένω	[v.]	soportar, resistir	ἀναξιοπαθέω	[v.]	indignarse por un trato inmerecido

ταπεινότης-ητος, ἡ	[sust.]	humildad	ὕβρις-εως, ἡ	[sust.]	orgullo, insolencia, soberbia
ταπεινός-ή-όν	[adj.]	humilde	ὑβριστής-οῦ, ὁ	[sust.]	insolente, soberbio
			ὑβριστικός-ή-όν	[adj.]	irrespetuoso
ταπεινόω	[v.]	humillar	ὑβρίζω	[v.]	ser soberbio, injuriar

πραότης-ητος, ἡ	[sust.]	mansedumbre	τραχύτης-ητος, ἡ	[sust.]	fiereza
πρᾷος-πραεῖα-πρᾷον	[adj.]	manso	τραχύς-εῖα-ύ	[adj.]	fiero
πραύνω	[v.]	apaciguar
			ἀστοργία-ας, ἡ	[sust.]	crueldad
			δεινός-ή-όν	[adj.]	cruel
			σχέτριος-α-ον	[adj.]	cruel
			ἄγριος-α-ον	[adj.]	cruel

ἐλευθηριότης-ητος, ἡ	[sust.]	liberalidad	πλεονεξία-ας, ἡ	[sust.]	avaricia
			φιλαργυρία-ας, ἡ	[sust.]	avaricia
ἐλευθέριος-α-ον	[adj.]	liberal	φυλάργυος-ον	[adj.]	avaro
			πλεονέκτης-ου, ὁ	[adj.]	avaricioso

ἀνάλωμα-ατος, τὸ	[sust.]	derroche	ταπεινότης-ητος, ἡ	[sust.]	mezquindad
ἀναλίσκω	[v.]	derrochar	ταπεινός-ή-όν	[adj.]	mezquino

ἀγλαία-ας, ἡ	[sust.]	fasto	φειδωλία-ας, ἡ	[sust.]	parsimonia
τρυφή-ῆς, ἡ	[sust.]	lujo
τρυφερός-ά-όν	[adj.]	lujoso	φειδωλός-ά-όν	[adj.]	parsimonioso
Moderación
μετριτῆς-ητος, ἡ	[sust.]	moderación	ὀψοφαγία-ας, ἡ	[sust.]	gula
ἐγκρατεία-ας, ἡ	[sust.]	moderación	μέθη-ης, ἡ	[sust.]	borrachera
μέτριος-α-ον	[adj.]	sobrio, comedido	πάροινος-ον	[adj.]	borracho
ἐγκρατής-ές	[adj.]	moderado en [+gen.]
μετριάζω	[v.]	moderarse	μεθύω	[v.]	estar borracho

ἀπαλλαγή-ῆς, ἡ	[sust.]	abstinencia
ἀπαλάττομαι	[v.]	abstenerse de [+gen.]

ἀσιτέω	[v.]	ayunar
ἀσιτία-ας, ἡ	[sust.]	falta de alimento, ayuno
ἄσιτος-ον	[adj.]	sín comida, en ayunas
Castidad
ἄγνευμα-ατος, τὸ	[sust.]	castidad	ἀσέλγεια-ας, ἡ	[sust.]	lujuria
ἀγνός-ή-όν	[adj.]	puro	ἀσελγής-ές	[adj.]	lujurioso

χρηστότης-ητος, ἡ	[sust.]	honestidad	ἀδικία-ας, ἡ	[sust.]	deshonestidad
χρηστός-ή-όν	[adj.]	honesto	ἄδικος-ον	[adj.]	deshonesto
ἄδολος-ον	[adj.]	sin engaño, honrado
			ἀδικέω	[v.]	cometer injusticia, delinquir
Actitud
σχῆμα-ατος, τὸ	[sust.]	actitud
χειρονομία-ας, ἡ	[sust.]	ademán
χεριονομέω	[v.]	gesticular

εὐσχημοσύνη-ης, ἡ	[sust.]	gallardía	ἀμέλεια-ας, ἡ	[sust.]	desaliño
εὐσχήμων-ον	[adj.]	gallardo	ἀμελής-ές	[adj.]	desaliñado
			ἀμελέω	[v.]	descuidar, despreocuparse

εὐπρεπεία-ας, ἡ	[sust.]	elegancia	ἀτοπία-ας, ἡ	[sust.]	extravagancia
			γελοιότης-ητος, ἡ	[sust.]	ridiculez
			ταπεινότης-ητος, ἡ	[sust.]	vulgaridad
εὐπρεπής-ές	[adj.]	elegante	ἄτοπος-ον	[adj.]	extravagante
			γελοῖος-α-ον	[adj.]	ridículo
			φαῦλος-η-ον	[adj.]	vulgar
			ἄχαρις-ιτοσ	[adj.]	soso
Naturalidad
εἰκός-οτος, τὸ	[sust.]	lo natural	τρυφή-ῆς, ἡ	[sust.]	afectación
φυσικός-ή-όν	[adj.]	natural, innato	ἁπαλότης-ητος, ἡ	[sust.]	delicadeza
			ἀτοπία-ας, ἡ	[sust.]	rareza, cosa fuera de lugar, extravagancia
			γελοιότης-ητος, ἡ	[sust.]	ridiculez
			μαλακότης-ητος, ἡ	[sust.]	afeminación
			τρυφερος-α-ον	[adj.]	afectado
εἰκός [ἐστιν]	[v.]	es natural (que)	ἁπαλός-ή-όν	[adj.]	delicado, blando
			ἄτοπος-ον	[adj.]	raro, extraño, extravagante, absurdo
			γελοῖος-α-ον	[adj.]	ridículo, gracioso
			μαλακός-ή-όν	[adj.]	afeminado,blando

*Como Ser en Sociedad*	22.Conducta	Conducta	Culpa	Carácter	Sinceridad	Cordura
		Prudencia	Justicia	Seriedad	Valentía	Conciencia
		Paciencia	Moderación	Castidad	Actitud	Naturalidad